Савол: Биз инсон сифатида ҳар кимдан ёрдам сўраймиз. “Аллоҳдан бошқасидан ҳар қандай мақсадда ёрдам сўраш ширкдир” дейишади. Бунинг жоиз бўлган ва жоиз бўлмаган қисмлари қайсилар? "Истиғоса", "истиъона", "тавассул", "таважжуҳ", "васила" деганлари нима? Жоиз бўлгани ва бўлмагани нима?

Жавоб: Барчаси жоиз. Жоиз бўлмаган нарса фақат Аллоҳдан бошқасини яратувчи деб билиш, Аллоҳу таоло хоҳламаса ҳам унинг фойда ва зарар бера олишига ишонишдир. Оддий бир мусулмон эса, шундоқ ҳам Аллоҳдан бошқасини яратувчи деб билмайди. Қуйида бу хусусларнинг барини мисоллар билан изоҳлаймиз:

Дин реформачиси сохта шайх айтади: “Оддий пайпоққа ҳам, яланг оёқ устига ҳам масҳ тортишга бўлади. Чунки динда қулайлик бор. "Осонлаштиринглар" деган буйруқ бор.” 

Жавоб: Бу ерда Исломиятнинг ҳукмларини бузиб, ўзгартириш учун яна бир найранг ишлатиляпти. Маҳсининг сифатлари маълум. Оддий пайпоққа масҳ қилиш диннинг ҳукмларини реформалаш, ўзгартириш бўлади. Яланг оёққа масҳ тортиш эса, шиаларнинг одати. “Динда осонлик” сўзини динни бузиш мақсадида суистеъмол қилишяпти. “Динда қулайлик бор, қийинчилик йўқ” дегани “Динимиз берган рухсатлардан, қулайликлардан фойдаланинг” деганидир.

Битта динбузар реформачи айтади: “Фазлурраҳмон (1919-1988) айтганидек Қуръон шафоат ақидасини рад қилади. Лекин сунний олимлар шафоатнинг ҳақ эканлиги иддаосидан ҳамон воз кечмадилар.”

Жавоб: “Сунний олимлар” деганига қараганда ўзининг сунний эмаслигини эътироф қилибди. Фазлурраҳмоннинг битта гапини “далил” деб келтирибди-ю имоми Аъзам, имоми Шофеъий, имоми Молик, имоми Аҳмад бин Ханбал ва бошқа аҳли суннат олимларининг ҳеч бирининг сўзларини нимага келтирмаган?